พระองค์...ทรงนำบริวารออกมาตามจำนวนเรียกชื่อมันทั้งหมด
- อิสยาห์ 40:26
แมตต์มีปัญหาหนักทั้งที่ทำงานและที่บ้าน
เขาจึงออกไปเดินเล่นอากาศยามเย็นดูเชิญชวน
ผืนฟ้าไร้ขอบเขตเริ่มเปลี่ยนเป็นสีดำหมอกหนาลอยเหนือหนองน้ำ แสงจากดวงดาว
ส่งสัญญาณให้ดวงจันทร์ฉายแสง สำหรับแมตต์ ช่วงเวลานั้นมีความล้ำลึกฝ่ายวิญญาณ
พระองค์ทรงอยู่ที่นี่ เขาคิด พระเจ้าทรงสถิตที่นี่และพระองค์ทรงจัดการได้
บางคนมองฟ้ายามค่ำและเห็นเพียงธรรมชาติ
บางคนเห็นเทพเจ้าที่อยู่ไกลและเย็นชาเหมือนเทพจูปิเตอร์ แต่พระเจ้าผู้ทรง “ประทับเหนือปริมณฑลของแผ่นดินโลก”
คือผู้ที่ “ทรงนำบริวารออกมาตามจำนวน
เรียกชื่อมันทั้งหมด” (อสย.40:22,26) พระองค์รู้จักสิ่งทรงสร้างอย่างลึกซึ้ง
พระเจ้าพระองค์นี้ถามคนของพระองค์ด้วยว่า “ทำไมจึงพูดว่า ‘ทางของข้าพเจ้าปิดบังไว้จากพระเจ้า
และความยุติธรรมอันควรตกแก่ข้าพเจ้านั้น ก็ผ่านพระเจ้าของข้าพเจ้าไปเสีย’” ทรงย้ำเรื่องปัญญาเมื่อแสวงหาพระองค์ “ท่านไม่เคยรู้หรือ
ท่านไม่เคยได้ยินหรือ…พระองค์ประทานกำลังแก่คนอ่อนเปลี้ย
และแก่ผู้ที่ไม่มีกำลัง พระองค์ทรงเพิ่มแรง” (ข้อ 27-29)
เรามักลืมพระเจ้าได้ง่าย ปัญหาจะไม่หายไปด้วยการออกไปเดินเล่น
แต่เราพักสงบและวางใจได้ว่าพระเจ้ากำลังทำตามพระประสงค์อันดีของพระองค์อยู่
พระองค์ตรัสว่า “เราอยู่ที่นี่
เราเข้าใจเจ้า”
ขอบคุณพระเจ้าสำหรับฟ้ายามค่ำคืนที่ช่วยให้เราเห็นถึงนิรันดร์กาล
แม้ไม่อาจเข้าใจทั้งหมด แต่เรารู้ถึงการดำรงอยู่นั้นและรู้ว่าพระองค์อยู่ที่นั่น
กระนั้น ขอช่วยเราให้ไว้ใจพระองค์
เราต้องให้พระเจ้าครอบครองใจของเราเหมือนที่พระองค์ทรงครอบครองจักรวาล
โดย Tim Gustafson
พันธกิจมานาประจำวัน
Skywatcher
He . . brings out the
starry host one by one and calls forth each of them by name. Isaiah 40:26
Unsettled by issues at work and at home, Matt decided to take a walk. The
evening spring air beckoned. As the infinite sky deepened from blue to black, a
thickening fog spilled slowly over the marsh. Stars began to glimmer, heralding
the full moon rising in the east. The moment, for Matt, was deeply spiritual.
He’s there, he thought. God is there, and He’s got this.
Some people look at the night sky and see nothing but nature. Others see a
god as distant and cold as Jupiter. But the same God who “sits enthroned above
the circle of the earth” also “brings out the starry host one by one and calls
forth each of them by name” (Isa. 40:22, 26). He knows His creation intimately.
It is this personal God who asked His people, “Why do you say, Israel, ‘My
way is hidden from the Lord; my cause is disregarded by my God’?” Aching for
them, God reminded them of the wisdom in seeking Him. “Do you not know? Have
you not heard? . . . He gives strength to the weary and increases the power of
the weak” (vv. 27–29).
We are easily tempted to forget God. Our problems won’t disappear with an
evening stroll, but we can find rest and certainty that God is always working
toward His good purposes. “I’m here,” He says. “I’ve got you.”
Thank You, Lord, for a night sky that helps us glimpse
eternity. We can’t begin to understand it fully, but we know it is there, and
we know You are there. Help us trust You for what we don’t know.
We should give God the same place in our hearts that He
holds in the universe.
By Tim Gustafson
The Daily Ministies