“ความตายความเป็น
อยู่ที่อำนาจของลิ้น” - สุภาษิต 18:21
เอมิลี่นั่งฟังเพื่อนๆ
คุยกันเรื่องธรรมเนียมการฉลองวันขอบคุณพระเจ้าในครอบครัว แกรี่บอกว่า “เราเวียนให้แต่ละคนพูดว่ามีอะไรขอบคุณพระเจ้าบ้าง”
เพื่อนอีกคนพูดถึงมื้ออาหารและการอธิษฐานในวันขอบคุณพระเจ้าของครอบครัวเขายังจำช่วงเวลากับพ่อก่อนท่านเสียได้ว่า
“แม้พ่อจะความจำเสื่อม
แต่คำอธิษฐานขอบคุณพระเจ้าของท่านชัดเจน” แรนดี้เล่าว่า “ครอบครัวผมชอบร้องเพลงร่วมกัน คุณยายร้องได้เรื่อยๆ ไม่หยุดเลย” เอมิลี่เศร้าและรู้สึกอิจฉาเมื่อคิดถึงครอบครัวของตัวเองและบ่นว่า “บ้านฉันกินไก่งวง ดูทีวีและไม่เคยพูดถึงพระเจ้าหรือกล่าวขอบคุณเลย”
ทันใดนั้น
เอมิลี่ไม่สบายใจกับทัศนคติของตัวเองและถามตัวเองว่าเธอเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว
เธอจะทำอะไรที่จะเปลี่ยนแปลงบรรยากาศวันนั้นได้บ้าง เธอตัดสินใจจะบอกแต่ละคนว่าเธอขอบคุณพระเจ้าที่มีพวกเขาเป็นพี่เป็นน้อง
เป็นหลานหรือเหลน เมื่อวันนั้นมาถึง เธอกล่าวขอบคุณพระเจ้าสำหรับพวกเขาทีละคน
และทุกคนต่างรู้สึกว่าตัวเองเป็นที่รัก
นี่ไม่ใช่เรื่องง่ายเพราะไม่ใช่การสนทนาตามปกติในครอบครัวของเธอ
แต่เธอได้พบความชื่นชมยินดีเมื่อแบ่งปันความรักให้แต่ละคน
อัครทูตเปาโลเขียนว่า “จงกล่าวคำที่ดีและเป็นประโยชน์…เพื่อจะได้เป็นคุณแก่คนที่ได้ยินได้ฟัง” (อฟ.4:29)
คำขอบคุณของเราทำให้ผู้อื่นรู้ว่าเขามีคุณค่าต่อเราและต่อพระเจ้า
ข้าแต่พระเจ้า
ขอทรงสำแดงให้ข้าพระองค์เห็นว่าจะหนุนใจผู้อื่นด้วยคำพูดได้อย่างไร
จิตวิญญาณมนุษย์เปี่ยมด้วยความหวังเมื่อได้ฟังคำหนุนใจ
โดย Anne Cetas
พันธกิจมานาประจำวัน
What About You?
“The tongue has the power of life and death.” Proverbs 18:21
Emily listened as a group of friends talked about their Thanksgiving
traditions with family. “We go around the room and each one tells what he or
she is thankful to God for,” Gary said.
Another friend mentioned his family's Thanksgiving meal and prayertime. He
recalled time with his dad before he had died: “Even though Dad had dementia,
his prayer of thanks to the Lord was clear.” Randy shared, “My family has a
special time of singing together on the holiday. My grandma goes on and on and
on!” Emily’s sadness and jealousy grew as she thought of her own family, and
she complained: “Our traditions are to eat turkey, watch television, and never
mention anything about God or giving thanks.”
Right away Emily felt uneasy with her attitude. You are part of that
family. What would you like to do differently to change the day? she asked
herself. She decided she wanted to privately tell each person she was thankful
to the Lord that they were her sister, niece, brother, or great-niece. When the
day arrived, she expressed her thankfulness for them one by one, and they all
felt loved. It wasn’t easy because it wasn’t normal conversation in her family,
but she experienced joy as she shared her love for each of them.
“Let everything you say be good and helpful,” wrote the apostle Paul, “so
that your words will be an encouragement to those who hear them” (Eph. 4:29
nlt). Our words of thanks can remind others of their value to us and to God.
“Dear Lord, show me how I can be an encouragement to others with my words.”
The human spirit fills with hope at the sound of an
encouraging word.
By Anne Cetas
The Daily Ministies